Nieuwsbrief Museum Veere

Klik hier als de e-mail niet goed wordt weergegeven.

Nieuwsbrief Museum Veere

 

Twee weken geleden scheen de zon in Museum Veere. We waren zeer tevreden over de bezoekersaantallen en hadden nog een paar interessante maanden in het verschiet met een symposium en enkele andere bijeenkomsten. Dankzij financiële steun van overheid en vrienden en dankzij de inzet van vele vrijwilligers en medewerkers is er een gevarieerd aanbod aan activiteiten op het gebied van kunst, cultuur en geschiedenis. Inmiddels is de situatie veranderd. Door de Overheid zijn weer maatregelen aangekondigd die een ontspannen samenzijn met een groep mensen in het museum bemoeilijken. Helaas moeten ook de mondkapjes weer op en is er een maximumaantal bezoekers per zaal. Op de website zullen we zoveel mogelijk de actualiteit in het museum bijhouden. In de weekenden is het museum in elk geval open voor bezoekers. Voor het komende jaar zijn er tal van projecten waarvoor we ons inzetten en waarop we ons verheugen. We wensen u een gezonde en mooie winter toe.   

 

Veronica Frenks, directeur Museum Veere 

Afscheid van Lucie, Alma in de schijnwerper 

Eindeloos hebben mensen ervan genoten. Zomaar van al die alledaagse taferelen die Lucie van Dam van Isselt (1871- 1949) door haar schilderingen bijzonder wist te maken. Mensen in hun eentje, families, verschillende ‘schildergroepjes’. Sommigen kwamen meerdere keren. ‘Mevrouw wat is een urf, was mijn favoriete vraag. Een teken dat de betreffende bezoeker de werken goed had bestudeerd. We zullen haar gaan missen. Dank aan Joost Bakker en Karen Ekker voor deze prachtige tentoonstelling. 

 

Niet te lang getreurd. Een iets jongere tijdgenoot van haar, Alma Oakes (1889-1987) staat in de belangstelling tijdens de winterexpositie. Vorig jaar maakte Jacqueline van Paaschen de expositie over de collectie van Alma Oakes. Niet zomaar een collectie. Het betreft die van Museum Veere zelf. Helaas heeft slechts een klein aantal mensen de expositie kunnen zien omdat het museum al snel dicht ging vanwege Corona. Nu een reprise met enkele wisselingen. Bovendien zal de expositie een aantal werken laten zien die afgelopen jaar aan de collectie zijn toegevoegd. Zie hiervoor het verhaal over Alma Oakes. 

Na de officiële opening door de wethouder cultuur van Veere: Pieter Wisse en de huidige bewoner van het huis van Van Loon, werden we uitgenodigd voor een glas bubbels in de tuin van de Struyskelder. Vergezeld van de klanken van een van de favoriete muziekstukken van Van Loon die werden gespeeld op het carillon. Stel dat hij van daarboven naar ons kon kijken dan vond hij dit vast een mooie bijeenkomst zegt een van mijn gesprekspartners, een society figuur waardig denk ik.  

 

Daarna is het tijd om de expositie te bekijken in het stadhuis. Hier vind je een mooi overzicht over Van Loons leven en werk en zijn liefde voor Veere. Ga zelf maar eens kijken en let op de details; op brieven en in zijn boeken staat veelvuldig het silhouet van Veere, getekend door zo’n groot man die aan de andere kant van de Oceaan woonde, maar zijn hart aan Veere had verpand. 

 

Cindy Brouwer - Bestuur Museum Veere

 

Door het PZC artikel over de Van Loon expositie kwam er een bijzonder contact tot stand: de kleinzoon van Van Loons zuster Suus. Deze, Han van der Hilst-Karrewij gaf aan graag langs te komen om de tentoonstelling te bezoeken. Tijdens dat bezoek wilde hij graag de correspondentie van Van Loon met zijn zuster laten zien.  
Op 26 oktober werd het echtpaar Van der Hilst Karrewij ontvangen door Jan Louwerse en ondergetekende. Het werd een bijzondere middag. Van Loon bleek in de jaren dat hij als jong journalist in Moskou en Warschau verbleef (1906-1907) en in de jaren dat hij in München aan zijn promotie werkte, tal van geïllustreerde kaartjes naar zuster Suus te hebben gestuurd. Een aantal hiervan mocht in bruikleen in het museum blijven. Hiervoor zal binnenkort wat ruimte worden vrijgemaakt in een van de vitrines. Overigens is ook met de kleinzoon van Hendrik Willem zelf, Dirk van Loon, woonachtig in Canada, contact gelegd.  

Dirk schreef onlangs dat hij zeer ontroerd was geweest toen hij het filmpje van de opening op 9 oktober (zie website) bekeek en zag dat Van Loons lievelingsmelodie ‘Wilt heden nu treden’ door beiaardier David van der Vlies live op het carillon werd gespeeld.  Als corona het toestaat zullen deze zomer zeer waarschijnlijk enkele Amerikaanse Van Loon nazaten ons museum bezoeken.  

 

- Nicolette van Neste samensteller tentoonstelling Hendrik Willem van Loon

Deze worden nu voor het eerst gebruikt en zijn geschonken door de Stadsraad van Veere. De gemeente heeft het bedrag verder financieel aangevuld. Deze nootjes of pennen moesten stuk voor stuk gemaakt worden en zijn een exacte kopie van de reeds bestaande historische noten. Deze aanvulling was hard nodig omdat door de jaren heen er nootjes gesneuveld en versleten waren. Nu beschikt stadsbeiaardier David van der Vlies weer over genoeg noten om de mogelijkheden van de speeltrommel helemaal te benutten.

In een eerdere nieuwsbrief kondigden we al aan dat de Vrienden van het Museum zorg zouden dragen voor een aantal objecten. Inmiddels is het zover en zijn zowel het armillarium als de bavelaar gerestaureerd en weer terug in het museum. Maar wat zijn die beide objecten ook al weer? 

 

Een armillarium is een hemelbol voorzien van ringen die de belangrijkste cirkels van de hemel voorstellen. In de periode dat vader en dochter Oaks in Veere verbleven, verzamelden ze bijzondere objecten en schilderijen voor in de ‘galerie’ van de Struys, een van de Schotse Huizen. Zowel vader Albert, als dochter Alma hielden van zeilen en het is goed voorstelbaar dat nautische instrumenten als deze door hen werden gekoesterd. Het instrument dat zich in de Alma collectie bevindt, is gemaakt aan het einde van de achttiende of begin negentiende eeuw. De bestsellerreeks Seven Sisters van Lucinda Riley heeft veel bijgedragen aan de bekendheid van het instrument. In de boeken van Riley is het armillarium de sleutel tot de geheimen van de zeven zussen, die allemaal genoemd zijn naar een ster binnen de Plejaden.  

 

Een Bavelaar is een soort kijkkast waarin een voorstelling is te zien van een landschap. De familie Bavelaar maakte rond het jaar 1800 dergelijke diorama’s. Ze werden van allerlei materiaal gemaakt. 

Riaan Rijken uit Koudekerke heeft beide objecten gerestaureerd en op termijn komen ze te staan in de opstelling over de maritieme geschiedenis van Veere. 

 

Naast deze beide objecten is er nog een structurele verbetering te vinden in het museum: dit najaar zijn de open kastruimtes in de griffiezaal van het stadhuis door middel van inbouw-vitrines geschikt gemaakt voor het exposeren van museale objecten. Ontwerpbureau Jaap Bardet uit Rotterdam heeft de opdracht uitgevoerd. Met een financiële bijdrage van de Stichting Aldegonde kon deze belangrijke verbetering van onze tentoonstellingsruimtes gerealiseerd worden.  
Ook in de burgemeesterszaal kwam een belangrijke verbetering van de museuminrichting tot stand. Door de aanschaf van een hoogwaardige tafelvitrine, is het daar nu mogelijk kwetsbare stukken te tonen. De vitrine, voorzien van o.a. gelaagd glas met UV filter, dimbare LED-verlichting en mogelijkheid tot vochtregulatie door middel van silicagelcassettes in de bodem, is geschonken door de Stichting Vrienden van Museum Veere. De voorzitter van de Vrienden, ArndJan van Wijk, heeft ervoor geijverd dat de vitrine op tijd kwam om in gebruik te worden genomen voor de expositie ‘Een Fenomeen in Veere: Hendrik Willem van Loon (1882-1944)’. De vitrine maakt het mogelijk enkele bijzondere bruiklenen uit de Koninklijke Verzamelingen te Den Haag te tonen: geïllustreerde enveloppen die Van Loon in de oorlogsjaren naar prinses Juliana in Ottawa, Canada zond. Op deze enveloppen is Veere duidelijk herkenbaar. 

 

Zo wordt Museum Veere steeds een stukje mooier dankzij de Vrienden van het Museum en andere donateurs. 

U heeft zich ingeschreven met het email adres %%emailaddress%%,

klik hier om u uit te schrijven.